Beitostølen

Vandaag staat de hondensledetocht op het programma. Waarbij je je niet moet vergissen dat de hondensledetocht in de zomer met een karretje is, in plaats van een slee op de sneeuw. Klinkt misschien minder aantrekkelijk maar is zeker de moeite waard!
Een kwartiertje van het huisje bevindt zich het basecamp van de hondensledetocht. Hier ontmoet in Kurt en Ben, zij hebben de auto al klaarstaan met daarachter een grote trailer vol huskies uit Alaska. We rijden ongeveer een half uur naar het startpunt waar ook de karretjes klaar staan. Onderweg klets ik met Ben en Kurt. Het verhaal van Kurt grijpt me aan. Kurt is opgegroeid in Oostenrijk en heeft ruim 12 jaar in Tirol als trauma arts op een helicopter en in de ER gewerkt. In zijn vrije tijd was hij al bevlogen met dit type husky van een vriendin uit Noorwegen. Uiteindelijk is Kurt zijn hart achterna gegaan, hij had op de helicopter te veel aangrijpende cases meegemaakt. Hij was nu meer toe aan rust.

Voordat de hondensledetocht kan beginnen moeten alle honden nog voorzien worden van tuigje en aan de lijn voor het karretje worden bevestigd. Zelf mag ik hier ook bij helpen. Het is even hectisch want de honden zijn enorm druk en luidruchtig. Het duurt even voordat iedere hond, in totaal 16, een voor een gereed staat.
Kurt geeft me een instructie hoe om te gaan met de honden en het karretje. Als je een beetje berg op gaat dien je mee te steppen of zelfs het karretje al hardlopend voort te duwen.

Daarna start natuurlijk het leukste deel. Ik neem plaats op het karretje en mag met mijn eigen 8 honden achter Ben en Kurt aan. We maken een onwijs mooie tocht van circa 12 kilometer. Het is koud maar super mooi weer. Ik denk dat de foto’s voor zich spreken!
We zitten op circa 800 meter boven zee-niveau wat zorgt dat het mee steppen / hardlopen om vooruit te komen, toch conditioneel wat van me vraagt. Gelukkig is dat niet de hele tijd nodig, dus zijn er ook genoeg momenten dat ik wordt voortgetrokken en kan genieten.
Bij terugkomst zijn de honden duidelijk moe, het is ineens vrij stil. Zo hectisch en druk als het begon, zo stil is het nu. Ik kan nog even wat leuke foto’s van de honden maken en met ze knuffelen.
Daarna moeten de honden weer ontdaan worden van hun tuigjes en terug de trailer in. We rijden weer terug naar het basecamp en nemen afscheid.
De namiddag ontdek ik nog even het ski-dorp Beitostolen, doe wat boodschappen voor het avondeten en ga weer terug naar het huisje.